အေမ့အရိပ္

အေမ့ေသြး အေမ့ေခၽြးေတြနဲ႔
လူျဖစ္ခဲ့တဲ့ငါ
ေလာကဓံကိုမမႈခဲ့ဘူး
အႀပဳံးနဲ႔ပဲ ဘ၀ကိုစခဲ့တယ္။
အေမ့ေသြး အေမ့ေခၽြးေတြနဲ႔
ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ငါ
ဘာအပူပင္မွ မရွိခဲ့ဘူး
အေမ့ရင္ခြင္မွာ နားခိုးရင္း
အေမ့ကိုယ္သင္းနံ႕ကိုရွဴရႈိက္လို႔
ဆက္လက္ရွင္သန္ခဲ့တယ္။
အေမနဲ႔ေ၀း
ငါ့ေသြး ငါ့ေခၽြးေတြနဲ႔
ငါ့ဘ၀ကို ငါေရးတဲ့အခါ
အေမ့ေသြး ေမ့ေခၽြးေတြ
ငါ့အတြက္
လိုအပ္ေနေသးတယ္ဆိုတာ

ခုမွပိုသိလာခဲ့တယ္။

ကမၻာငယ္ရဲ႕ နိဒါန္း

ထမင္းစားလို႔ အသက္ရွင္
ထမင္ရွင္ဟာ ဘယ္သူလဲ။
ထမင္းဆိုတာ ဆန္ကလာ
ဆန္ကိုရွာတာဘယ္သူလဲ။
မိသားစုတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရာ
ျပည့္စံုေစတာဘယ္သူလဲ။
ျပည့္စံုေစဖို႔ ေငြကိုရွာ
ေခါင္းေဆာင္ေနတာ ဘယ္သူလဲ။
အသင္လူသား သင္စဥ္းစားေလာ့
ကမၻာေျမထက္ မတ္မတ္ရပ္လို႔
အသက္လည္းရွဴ လူလိုလည္းျဖစ္
ေမတၱစစ္ဟာ အေမ့ရြာလို႔
ဂုဏ္တင္ခ်ီးမြမ္း ရယ္ျခင္းမဟုတ္
မိကိုလက္ရာ ဘကိုလက္၀ဲ
ပခံုးထက္၀ယ္ စာေတြျခယ္ခဲ့။
လက္၀ဲမပါ စာေပမေျမာက္
အေနာက္ေန၀င္ ဆိုစဥ္မရွိ
အေမ့ေမတၱာ လေရာက္ျဖာဆို
အေဖေနမင္း ထိန္ေျပာင္၀င္လိမ့္။
အပူေနမင္း ခ်င္ျခင္းႏို႔ေရ
သင္ဆိုေစလည္း
ပြင့္ေစမာလာ
မွည့္ေစသစ္သီး
လင္းအားႀကီးလို႔ေရာင္နီလာ
ေနမင္းပါ၀ါမေမ့ပါနဲ႔။
မိသားစု၀ယ္ ကမၻာငယ္ကို
လူထဲကလူ လူလိုတူဖို႔
နံနက္မိုးလင္း အရုဏ္၀င္းေသာ္
သားေတာ္ေမာင္လွ ထမင္း၀ဖို႔
ေနမင္းကြယ္ေပ်ာက္ အေမွာင္ေရာက္ေသာ္
သမီး မေခ်ာ ရယ္ရႊင္ေမာဖို႔
ေန႔ေရာညပါ မအားရွာခဲ့။
အိမ္ရွင္ဇနီး ၾကင္ဖက္မီးကို
ကုံလံုျပည့္၀ မ်က္ႏွာလွဖို႔
ေနကိုအံတု မိုးကိုတန္ဆာ
ႏွင္းမွာသခင္ မၿငိဳျငင္ဘဲ
ဘ၀ဇာတ္ခံု ကႀကိဳးစံုခဲ့။
ထိုေၾကာင့္ အေမ...
မေတြေ၀နဲ႕
အေဖ့ေမတၱာ ကမၻာမွာရွိ
လူသိပါေစ... သိပါေစလို႔
ကေလာင္တစ္ခ်က္
မွင္တစ္စက္နဲ႕
ေမာ္ကြန္းေအာင္လံ
ကဗ်ာခ်န္ခဲ့...
ထို႔ေၾကာင့္ အေဖ...
ထပ္ဆင့္ေခၽြမယ္
ေက်းဇူးတင္ၿပီး ခ်စ္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္/ သူငယ္ခ်င္း i.c ရဲ႕ ရင္တြင္းျဖစ္ အေဖတမ္းခ်င္း ကဗ်ာကို တစ္ေလာကလံုးရွိ အေဖရွိသူမ်ားအတြက္
ရည္ရြယ္ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။